Categorieën
Opgelucht

Rust maar Erikje…

IMG_0727Erikje, verlost van de hel die zijn lichaam was!

Vorig jaar augustus leerde ik je kennen onder deze nickname. Al die cijfers vond ik gek, grappig en vroeg me af wat het betekende. Toen ik je ging volgen, vroeg je me nog:
“Waarom ben jij me eigenlijk gaan volgen?” Om de simpele reden, antwoordde ik, nieuwsgierigheid naar je nick.

Hieruit vloeide een mooie vriendschap, waarbij je me heel veel vertelde over je dagelijkse shit. We hielden elkaar een beetje staande in die shitperiode. Zodra mijn msn aanstond, stapte je binnen om te groeten. En dan konden we urenlang lullen..

Je was echt heel erg lief, maar damn wat kon je koppig zijn. Je was een
plaagkop, had humor, maar damn wat had je een zwaar leven.

Eind december kwam eraan. Ik wist van je angst voor vuurwerk, en bood je aan oud en nieuw hier door te brengen. Je sprak aan één stuk door die avond. Maar we hebben ook erg gelachen. Soms verstond ik je niet, omdat een deel van je tong verwijderd was. Ik kon me voorstellen dat het vermoeiend was om steeds te herhalen wat je zei.. dus ik concentreerde me.

IMG_0721Maart dit jaar lieve Erikje kwam je weer op m’n msn. Opnieuw een conflict en je dingen. Maar het werd me teveel. De combinatie van mn eigen stress, scheiding, verdriet, verwerken, kinderen, werkloos (je wist het) en jouw verhalen, trok ik even niet meer. Dus vertelde ik je dat ik even afstand van je nam.

Tot ik begreep dat je in 020 was. Ik sprak af met Bas en GU en kwam jouw kant op. Je zei me: “Don’t worry, ik hou toch nog steeds van je.” Zoals je ook lief tegen Bas zei dat je van hem hield..

Erik.. ik zag je vorige week nog en schrok. Het vrat je op.. Ik wist toen: Dit gaat snel gebeuren!Capture17_57_56

Ik vroeg of ik je mocht knuffelen, je stond speciaal voor me op uit bed en we hebben elkaar minutenlang vastgehouden.

Ik wist dat dát onze afscheid was Erikje.. En hopen dat je je dood nog een weekje had mogen uitstellen is puur egoïsme. Je hebt nu rust! Rust maar zacht lieve vriend..

Door Amoorah Kartoubi

Ik laat je alle hoeken van je hokjesgeest zien.

Kreeft van de 22e
Schrijfster
Performer
Gevoelig
Warm
Af- en aanwezig
MamAmoorah van 2
Muziek
Psychologie
Maatschappij

en verder is het erg lastig me te vangen in een “Over mij” hokje!

4 reacties op “Rust maar Erikje…”

Ik kan veel …. maar dat had ik nooit gekunt wat jij hebt gedaan. Je kan zeker zijn liefde en aandacht gegeven te hebben, lieverd.

En wat een mooi man, Scheiße, ik begrijp niet waarom … einen lieben, stillen Gruß.

Prachtig geschreven en mooie foto’s. En ik herken wat je schrijft.

Mijn ervaringen met Erik:
Hij begroette me altijd zo warm en hartelijk alsof hij uitkeek naar m’n bezoek. Ik kende hem niet goed, maar ben blij dat ik hem nog een beetje heb kunnen opvrolijken met het langs brengen van m’n dochter, waar hij dol op was. Toen hij kankervrij verklaard was in 2010 zei hij dat hij haar zou leren hacken als ze groot was. Dat leek me geweldig.
Ik had besloten om me niet te veel aan hem te hechten nadat er duidelijk was dat de kanker terug was. Dat is mislukt.
Rust zacht Erik.

Fuck Fadwa. Dat is dikke shit, maar heel mooi verwoord en verbeeld. Het leven is echt kut, maar mensen zo als jij maken het nog enigszins leefbaar 😉

Reacties zijn gesloten.