Over mij

Dag Noortje,
Goh, dit over de school van je dochters gaf enorm veel erkenning. Zoveel dat ik er graag even op reageer met ons verhaal over schoolkeuzes.
Inmiddels al weer lang geleden, maar alle herinneringen daaromtrent staan me nog helder voor de geest.

Onze zoon kan goed leren, maar ouders en kind denken een vervolg school na de basisschool te kiezen die bij ze past. Dus in ons geval werd het de openbare school, waar hij in de brugklas kwam met VWO advies. Niet religieus, dus de openbare middelbare school leek het meest logisch.

Die klas maar ook de filosofie van de school, bleek afgestemd op de gemiddelde leerling, wat logisch en democratisch lijkt. Ik zeg lijkt, want met groot nadeel dat er tegen de leerlingen die alles vlot doorhadden, werd gezegd, “ga maar lezen”. Verder werd alles in de kiem gesmoord aan interesse of meedenken, dat bleek lastig, hij werd genegeerd omdat hij toch het antwoord wel wist. Heel sneu om je kind iedere keer verdrietig uit school te zien komen en te horen dat hij niet mee mocht doen. De bedoeling was misschien goed, maar er bestaan nou eenmaal ook niet-gemiddelde kinderen qua leerniveau.

Uiteindelijk besloten voor het Christelijk lyceum, niet echt passend bij onze levensfilosofie maar wel bij de manier waarop zij leerlingen stimuleerden.
Om het verhaal kort te houden, na 6 jaar VWO, is hij van deze school gekomen. Hij kijkt nog steeds terug op een fijne schooltijd, waarbij hij een leuke vriendenkring heeft opgebouwd, dit is toch uiteindelijk waar het om gaat.

Inmiddels is hij al jaren medisch specialist maar ik wou dit even kwijt, juist omdat het zo’n herkenning gaf.
Kies de school die jouw kind vooruit kan helpen en zelfvertrouwen geeft en of dit nou Islamitisch, Christelijk of openbaar is, maakt niet uit, maar kijk verder dan wat je in eerste instantie aanvoelt als aansluiten bij je manier van in het leven staan.
Vriendelijke groet Marja