Sinds lange tijd durf ik me weer te vertonen bij m’n gehoofddoekte vriendinnen. Al moet ik zeggen dat ik ook geen zin had in confrontatie en uitleg. Vrouwen zijn krengen, trutten, bitches, heksen als het gaat om het veroordelen van anderen en allerlei andere zaken.
Maar deze vriendin niet..
Of ik zin had om bij haar te komen lunchen. Het leek ook voor haar een overwinning me weer uit te nodigen. Inmiddels een dochtertje rijker was ze ook druk met zichzelf en de luiers bezig geweest.
Voor ik kon antwoorden, schreeuwden m’n meiden in koor: “Jaaaaaa!!”
Behalve m’n luiheid om wat klaar te maken, vond ik het ook wel weer gezellig. Zij was tot nu altijd de enige geweest waar ik zonder oordeel m’n verhaal mee kon bespreken en andersom.
Op mijn vraag hoe het nu tussen haar en haar moeder ging, antwoordde ze nonchalant dat ze geen last heeft van haar, want ze zat een paar maanden in Marokko. Opeens kregen haar ouders het besef dat al hun moskeegaande vrienden en vriendinnen verdwenen waren. Steeds meer eerste generatie pot haar geld op voor een drie maanden trip naar het zuiden en sommigen overzomeren of overwinteren daar zelfs zes maanden.
Ik zag er goed uit, volgens mijn vriendin. Ik grapte dat het tijd was voor een nieuwe man. Hoewel het niet echt een grap was, want het was zo. Het alleen zijn was fijn, maar de zomer kwam eraan.. en dan tja… Hoewel ik heel lang nog niet toe was aan een nieuwe relatie, en de mannen die op mijn pad kwamen me nog niet genoeg raakten, vond ik het wel goed geweest.
De pijn van het scheiden was echter nog niet over, mijn ex was immers een gouden man met een gouden hart. Hij zei me ooit, dat hij niet begreep dat (vooral Marokkaanse) vrouwen je een beeld voorhouden dat ze helemaal niet blijken te zijn. Ik ben in de loop der jaren zo veranderd dat ik me aangesproken voelde en me geroepen voelde ertegenin te gaan. Een Marokkaans meisje wordt over het algemeen thuis gehouden en pas als ze trouwt mag ze het huis uit. Op zich niets mis mee, maar mensen realiseren zich te weinig dat zo’n vrouw totaal nog niet zelfstandig heeft leren leven. Dit was niet erg, want de man zorgt wel voor haar.
Voor mij werkte het op gegeven moment niet meer. De hunker naar vrijheid en zelf keuzes maken en beslissingen nemen werd te groot. Voor ex-lief waren de veranderingen dusdanig veel dat hij me onbewust in een wurggreep hield, waar ik me uiteindelijk los van wist te wrikken.
Heel pijnlijk, want we hebben lang gevochten om bij elkaar te zijn, nu vocht ik om alleen te zijn.
En dan sta je uiteindelijk alleen voor alles wat op je pad komt, waaronder de grootste verantwoordelijkheid… opvoeding van je kinderen. Voorheen kon ik nog terugvallen, dat is over.
In een eerdere blog is te lezen dat mijn ouders het niet altijd goed hebben gedaan in mijn ogen. Het ontdekken van eigen patronen, dagelijkse analyses en overdenkingen, zelfverbeteringen, nieuwe regels uitproberen, toepassen en veranderen omdat ze toch niet blijken te werken.
Kortom, ik moet het wiel opnieuw uitvinden. Ik kan niet aankloppen bij m’n moeder met de vraag: “Hoe deed jij dat nou vroeger?” Omdat hoe zij het deed, niet is hoe ik het wil doen.
M’n vriendin beaamde dat. Alleen het uitvinden van de wiel viel voor haar wat zwaarder. We spraken af dat we elkaar wat meer zouden steunen, wat meer zouden delen in twijfels en tekortkoming. En er meer voor elkaar zouden zijn…
.. en ik had m’n gehoofddoekte vriendin toch best gemist.
3 reacties op “.. en toeverlaat!”
Er is dus wel wat mis met dat voor het huwelijk het huis niet uit mogen. Je legt het daaropvolgend zelf treffend uit.
Zo te lezen ben je zelf beetje bij beetje aan het terug vinden. Knap en sterk dat je al die bruggen in je eentje aangaat.
Zeg.. ik ben je gaan volgen op twitter omdat @spems zo blij was om je terug te hebben. Haar mening schat ik altijd op waarde, dus vandaar. Zie ik een link naar je blog in je bio, even klikken om de nieuwsgierigheid te bevredigen.. Val ik met mijn neus in de boter. Een blogstuk met ballen! Geboeid gelezen van A tot Z. De komende tijd ga ik eens flink “winkelen” op je blog 😉
Complimenten!
@draeckensteijn